بررسی آسیب های تربیت دینی در بین دانش آموزان

تربیت صحیح فرزندان از بزرگترین و مهمترین الطاف خداوند است که سبب خوشبختی و سعادتمندی خانواده می شود، به همین دلیل در دین اسلام توجه خاصی به این مساله شده است. دورۀ نوجوانی از مهمترین و حساس ترین سال ها در زندگی هر شخص می باشد. نوجوانی دورۀ انتقال از کودکی به بزرگسالی بوده که فرد در این دوره با مشکلات، تعارض ها و بحران های متفاوتی همراه می باشد. در این دوره نوجوانان با تغییرات و تحولات سریع جسمی و فیزیکی، بحران بلوغ، مشکلات شخصیتی، بهداشت روانی، شکل گیری هویت، مشکلات اجتماعی، موضوعات اخلاقی و دینی مختلف روبرو شده و به نوعی در معرض گم گشتگی و ابهام نقش قرار خواهد گرفت. آسیب های دینی و اخلاقی امروزه یکی از دغدغه های مهم جوامع انسانی است .آسیب های دینی نوجوانان یکی از مهم ترین چالش های اجتماعی است که اکثر کشورهای جهان به نوعی با آن درگیر هستند و مشکلات بسیار گسترده ای را بر جوامع تحمیل می کند. مدرسه محل یادگیری دانش و مهارت ها و کسب نگرش هایی است که فرد را در تمام مدت زندگی همراهی نموده و تضمین کننده درستی شیوۀ زندگی می باشد تربیت دینی یکی از شیوه هایی است که انسان را به سوی کمال رهنمون می سازد و به این نیاز فطری بشر یعنی همان خداشناسی و حقیقت جویی پاسخ می دهد. این نوع تربیت در معرض آسیب هایی است که باید مورد بررسی قرار گیرند. این مقاله که با روش توصیفی و تحلیلی و برمبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، برآن است به نقش معلم و مدرسه در فرایند تربیت دینی، دانش آموزان بپردازد و آسیب های آن را برشمرد.