توسعه کارآفرینی آموزشی از طریق ارتقای رفتارکارآفرینانه

یکی از زیربناهای اصلی توسعه کارآفرینی در جوامع، توجه به تقویت آن در نظام آموزشی است. گستردگی کارآفرینی در حوزه های مختلف علمی و اجتماعی منجر به ظهور نظریه پردازان و تئوری های اقتصادی، رفتاری، مدیریتی، اجتماعی و اخیراً تئوری های آموزشی در ارتباط با کارآفرینی و ایده هایی برای به چالش کشیدن آموزش سنتی با عنوان رویکرد کارآفرینی آموزشی شده است. کارآفرینی آموزشی را می توان چنین توصیف کرد: فرآیند نوآوری هدفمند که در جهت بهبود بهره وری، کارآیی و کیفیت آموزشی است. یکی از مهم ترین کارکردهای کارآفرینی آموزشی پرورش رفتار کارآفرینانه در ذی نفعان آموزشی است. دیدگاه‌های مبتنی بر رفتار کارآفرینی عموما حول تعاریف مشابه می‌چرخد: مرتبط با کشف، ارزیابی و بهره‌برداری از فرصت‌ها. از این رو در سازمان های آموزشی، کارآفرینی آموزشی؛ به عنوان مهم ترین جلوه رفتار کارآفرینانه بروز می نماید. بدین ترتیب می توان گفت کارآفرینی در آموزش رفتارهای کارآفرینی را در ذی نفعان آموزشی توسعه می‌دهد؛ به عبارتی دیگر رویکرد کارآفرینی در آموزش یک استراتژی میان‌مدت تا بلند مدت است که تغییرات مثبت قابل‌توجهی را در رفتار و نگرش کارآفرینانه دانش آموزان ( دانشجویان) ایجاد می‌کند.