جایگاه دانشگاه در مدیریت دانش شهر هوشمند

توسعه شهرهای هوشمند بیشتر مبتنی بر چارچوب‌های مدیریت دانش است. این امر منجر به چالش‌های مدیریتی جدیدی می‌شود که منعکس‌کننده پیچیدگی حاکمیت مدیریت دانشو پردازش مسائل پروژه‌های شهر هوشمند و همچنین نیاز به مدیریت دانشی است که هم در داخل و هم فراتر از مرزهای پروژه‌ها سرچشمه می‌گیرد. با این حال، تحقیقات عمیق در مورد توسعه شهرهای هوشمند از دیدگاه مدیریتی و مدیریت دانش، اندک و محدود است. به طور جزئی، اگرچه دانشگاه‌ها مانند پروژه‌های شهر هوشمند، مسئول رقابت پذیری و برتری اکوسیستم‌های مبتنی بر دانش هستند، نقش‌های متفاوتی که در چنین پروژه‌هایی در برخورد با مسائل حاکمیت و فرآیندهای مدیریت دانش ایفا می‌کنند، هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. این مقاله با انجام یک مطالعه موردی اکتشافی از 20 پروژه شهر هوشمند، این موارد را مورد بررسی قرار داد: بررسی دقیق نحوه مدیریت مساله حاکمیت مدیریت دانش توسط دانشگاه ها زمانی که از دانش داخلی استفاده می شود، مساله حاکمیت مدیریت دانش زمانی که دانش خارجی(بیرونی) استفاده می‌شود، مساله فرایندهای مدیریت دانش زمانی که دانش داخلی استفاده می‌شود و مساله فرایندهای مدیریت دانش زمانی که دانش خارجی استفاده می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که دانشگاه‌ها به‌عنوان واسطه‌های دانش، محافظین دانش، ارائه‌دهنده دانش و ارزیابی‌کننده دانش عمل می‌کنند.