بررسی تاثیر رهبری قابل اعتماد بر عملکرد و رضایت شغلی: نقش واسطه ای توانمندسازی (مطالعه موردی سازمان تامین اجتماعی)

موفقیت و شکست یک سازمان به عملکرد شغلی کارکنان آن وابسته است. از دیدگاه اجتماعی، بهترین خواسته هر فرد برای سازمان ها، برخورداری از کارکنانی است که کار خود را خوب انجام دهند. عملکرد خوب، بهره وری سازمان را افزایش دهد و این نیز به طور مستقیم باعث ارتقای خدمات سازمان و توسعه اقتصاد ملی می شود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و از نظر نوع، مقطعی و توصیفی- همبستگی است و از روش تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار spss و smart pls2 بهره می برد. با توجه به این که در این پژوهش از چهار پرسشنامه ی استاندارد با مقیاس پنج گزینه ای لیکرت به منظور جمع آوری داده ها به صورت میدانی استفاده شد پس این تحقیق پیمایشی است. نمونه ی آماری این تحقیق را 225 نفر از پرسنل شاغل در سازمان تامین اجتماعی واحد تهران تشکیل می دهند. نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه مستقیم و معنی داری میان رهبری قابل اعتماد، رضایت شغلی، عملکرد شغلی و توانمند سازی وجود دارد. همچنین نتایج از وجود اثر میانجی گری توانمندسازی در رابطه میان رهبری قابل اعتماد و عملکرد شغلی حکایت دارد. ویژگی رهبری قابل اعتماد موجب افزایش توانمند سازی کارکنان شده که تامین نیازهای اصلی و رضایت کارکنان و بهره گیری بیشتر از سرمایه های انسانی را در پی دارد. دغدغه دستیابی به اهداف و ارزش های سازمانی برای کارکنان سازمان تامین اجتماعی همراه با وجود ویژگی رهبری قابل اعتماد موجب می شود که آنها از شغل خود لذت ببرند و گذشت و ایثار بیشتری از خود بروز دهند که موجب افزایش رضایت شغلی و عملکرد شغلی و درنتیجه بهره وری سازمان می شود.