پیش بینی از خود بیگانگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس فرهنگ مدرسه و حمایت اجتماعی ادراک شده

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی از خود بیگانگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس فرهنگ مدرسه و حمایت اجتماعی ادراک شده بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان دوره ی دوم متوسطه در شهر تهران بود. به منظور توزیع یکنواخت نمونه، از مناطق آموزش و پرورش شهر تهران ، 2 منطقه ی 2 و 6 به تصادف انتخاب شد. در هر یک از مناطق یک مدرسه برای جمع آوری اطلاعات انتخاب شد و در هر مدرسه 60 نفر دانش آموز بطور تصادفی انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. لذا، نهایتا تعداد 120 دانش آموز به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه فرهنگ مدرسه الساندرو و ساد، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده(mspss) و پرسشنامه از خودبیگانگی تحصیلی جانسون بودند. متناسب با سطح سنجش داده ها و مفروضات آماری، از رگرسیون خطی چندگانه جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نتایج تحلیل آماری نشان داد عوامل روابط دانش آموزان، روابط دانش آموزان و معلمان و فرصت های آموزشی با ازخودبیگانگی تحصیلی رابطه ی معنادار دارند(p<0.05). همچنین حمایت خانواده و حمایت دوستان با ازخودبیگانگی تحصیلی رابطه منفی معنادار دارد(p<0.05).