شناسائی و آنالیز استراتژیک گردشگری سلامت در ایران با روش swot

سابقه و هدف: گردشگری سلامت صنعتی جدید ولی با پیشینه‌ای قدیمی است. واژه سلامت به معنای جلوگیری، درمان و مدیریت و حفظ سلامتی ذهنی و فیزیکی در طی ارائه خدمات حرفه ای پزشکی و پرستاری است. سازمان جهانی گردشگری به طور خاص گردشگری سلامت را چنین تعریف می‌کند: استفاده از خدماتی که به بهبود یا افزایش سلامتی و افزایش روحیه فرد منجر می‌شود و در مکانی خارج از محل سکونت فرد که بیش از 24 ساعت به طول می‌انجامد،اطلاق میشود. ایران دارای نقاط قوت بسیاری در زمینه گردشگری سلامت است اما چالش‌هایی مانند ناهماهنگی نظام ارتباطات و اطلاعات در زمینه گردشگری سلامت و شیوع بیماری کرونا مطرح است.در حالی که توریسم درمانی در بسیاری از کشورها نقش مهمی در ارزآوری دارد و هر ساله تا 50 میلیارد دلار درآمد ارزی از طریق توریسم درمانی عاید کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌شود اما در ایران این صنعت جایگاه خود را باز نیافته و گام‌های نخستین را طی می‌کند. بر اساس گزارش‌‌های سال 2015 سازمان جهانی گردشگری، حدود 5/0 درصد از درآمد گردشگری پزشکی جهان متعلق به ایران است. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل داخلی و خارجی تاثیر گذار بر گردشگری سلامت است. روش تحقیق: روش تحقیق در این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مدل سوات بود. برای به دست آوردن اطلاعات لازم 28 مقاله به صورت سیستماتیک ارزیابی شد این مقالات از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتیisi-pubmed-elsevier- google scholar-springer-science direct-scopus به دست آمد.یافته ها: نتایج نشان داد که استراتژی منتخب شامل دو استراتژی تدافعی و رقابتی بود.زیرا نقاط قوت بر نقاط ضعف غلبه داشت و وفرصت‌های توسعه بیشتر از چالش های موجود بود.همچنین استراتژی حفظ و نگهداری بهترین راهبرد حمایت از گردشگری سلامت در شرایط موجود در ایران است.نتیجه گیری:در صورت برنامه ریزی صحیح در جهت ایجاد سازمان مستقل گردشگری، توسعه زیر ساخت‌های الکترونیک در حوزه گردشگری سلامت، طراحی نظام بیمه در این صنعت و ... به ایجاد بازارهای جدید و ارزآوری و اشتغال زایی کمک می‌کند.