شناسایی شاخص های تعاملات خانواده های دارای فرزند پرخاشگر

هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی شاخص های تعاملات خانوادگی در خانواده های دارای فرزند پرخاشگر بود. پرخاشگری یکی از شایع ترین آسیب های رفتاری شایع در بین کودکان ونوجوانان می باشد که تداوم و تشدید آن در سطح خانواده، زمینه را برای مختل کردن امنیت روانشناختی و ارتباطی اعضا و هم چنین ازهم گسیختگی سیستم ساختاریِ خانواده فراهم می کند. روش: پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد کیفی و در قالبِ روش و طرح پژوهشی زمینه ای انجام شد.. روش نمونه گیری مورد استفاده در دسترس و هدفمند بود که طی آن پژوهشگر پس از شناسایی یک مدرسه مقطع اول و یک مدرسه مقطع دوم متوسطه در شهر قزوین، پرسشنامه پرخاشگری را بین دانش آموزان توزیع نمود و بدین شکل مبتنی بر اصل اشباع اطلاعاتی، تعداد هشت دانش آموز پرخاشگر را برای مشارکت در پژوهش انتخاب کرد و مورد مصاحبه قرار داد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس خط به خط دست نویس شد و درنهایت با استفاده از روشِ سیستماتیک اشتراوس و کوربن (1987) تحلیل گردید.یافته: تحلیل داده های حاصل از مصاحبه در زمینه تعاملات خانوادگی دانش آموزان پرخاشگر، منجر به شناسایی 20 کد باز و 5 کد محوری (فقدان صمیمیت زوجی والدین، تعارضات مادر _ فرزندی، آزاردهنده های کلامی والد _ فرزندی، تنش های افراطی همشیره ای و فقدان مهارت مشکل گشایی والدین و فرزندان) شد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش منجر به شناسایی شاخص های تعاملات خانواده های دارای فرزند پرخاشگر شد.