بررسی روابط ساختاری بین درگیری، حق برند مقصد، سطح رضایت و تمایل به دیدن در مقصد

تحقیقات مختلف نشان داده اند که عواملی چون نام مارک، کیفیت محصول، قیمت، محیط فروشگاه، شکل ظاهری، تبلیغات، کیفیت ارائه خدمات و تاثیرپذیری از دیگران از جمله عوامل موثر در افزایش وفاداری و خرید مشتریان است. از طرفی، ساختارهای درگیرشده توجهات زیادی را در منبع رفتار مصرف کننده به خود جلب می کنند و طی دو دهه اخیر یک مفهوم خاموش برای شناخت، لذت، تفریح و رفتار به وجود آمده است ]1[. از آنجایی که در کارهای اولیه میزان درگیری ها معطوف به بررسی های گسترده مقصد، مفهوم، تئوری و تجربی بودند؛ بنابراین درگیری در نقاط مختلفی تعریف شده و اجرا می شود و شامل روان شناسی، علوم سیاسی ، تفریح و بازاریابی است ]2[. از زمانی که واژه حق برند در دهه 1980 به وجود آمد به مسئله بازیابی دانشگاهیان و شرکت کننده ها بسیار توجه شده است.هدف اصلی این تحقیق بررسی روابط ساختاری بین درگیری، حق برند مقصد، سطح رضایت و تمایل به دیدن در مقصد است. این تحقیق از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از لحاظ نوع تحقیق، توصیفی و پیمایشی است. روش تحقیق نیز از نوع میدانی است. جامعه آماری در این تحقیق شامل مشتریان شرکت صنایع شیر ایران (پگاه) یا مشتریان حقیقی است که در سطح شهر و خریداران محصولات هستند. جهت بررسی فرضیه های پژوهش و تصمیم گیری در مورد داده-های جمع آوری شده از نرم افزارهای spss و amos استفاده شده است که در ابتدا آمار توصیفی و سپس به استنباط داده های کسب شده پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داد میان عناصر درگیری و حق به برند، رابطه مثبت و معنی داری وجود ندارد. اما بین مابقی متغیرها روابط مثبت و معناداری برقرار است.