بررسی استراتژی های بازرگانی در تجارت جهانی

تحولات عرصه های مدیریتی در سازمان های دولتی، رواج حکومتداری و توجه به ارباب رجوع به عنوان مشتری، حضور قدرتمندانه بخش خصوصی در عرصه هایی که تاکنون ملک طلق دولتها به شمار می رفت، اعلام آمادگی بخش خصوصی برای رقابت با سازمان های دولتی در این امر، عدم موفقیت دولت ها در ارائه خدمات به مردم، اعلام ناکارآمدی مدیریت دولتی در این عرصه ها، توجه به لزوم کوچک سازی و افزایش کارآمدی دولت و مواردی از این دست از جمله دلایلی هستند که توجه سازمان های دولتی را به ضرورت برنامه ریزی استراتژیک و شیوه های جدید اداره سازمان ها بر انگیخته اند. از دیگر سو، بررسی استراتژی های بازرگانی در عرصه جهانی نیازمند توجه به یک رویکرد تطبیقی است. جهان به هم پیوسته امروزی به مدیرانی نیاز دارد که تفکری جهان شمول و فراگیر داشته باشند و در زمینه های گسترده طرح ریزی کنند. همانطور که بوکلی رئیس پیشین اداره بین المللی allegheny اظهار میدارد: «امروزه تفکر جهانی شمولی نیروی تجاری مسلط به شمار می رود». توجه به استراتژی های مختلف در فعالیت های بازرگانی و تجاری می تواند ساختار ذهنی فرد را بر مبنای روابط بین المللی شکل دهد که با مفهوم ارتباط مطابقت دارد. نظر به اینکه سازمان های دولتی و خصوصی در تمامی کشورها، اعم از توسعه یافته و در حال توسعه با آینده ای دشوار، کاهش منابع، افزایش پاسخگویی و فرصت های چالشی مواجه اند. موفقیت در چنین محیطی مستلزم مدیریتی است که علاوه بر اجرای موثر امور جاری بتواند با ابداع، نو اندیشی و آینده نگری و آینده سازی وظایف استراتژیک خود را ساماندهی و اجرا نماید بدین منظور در این مقاله به روش توصیفی تحلیلی بعد از بیان مقدمه، استراتژی بین المللی، استراتژی چند کشوری (چند محلی) multi country strategy، استراتژی جهانی شدن global strategy و استراتژی فراملیتی به بررسی مزایای و معایب پیمان های استراتژیک می پردازیم و در پایان پیشینه، اهداف و وظایف سازمان تجارت جهانی بیان می گردد.