بررسی تاثیر فعالیتهای منابع انسانی استراتژیک بر عملکرد نوآوری در سازمان با تاکید بر نقش ظرفیت مدیریت دانش

در عصر حاضر مدیریت منابع انسانی را نمیتوان بخشی مطرح کرد که تنها وظایف مشخص ومحدودی برای کارکنان به عهده دارد؛ زیرا باتوجه به شرایط رقابتی کنونی، مدیریت منابع انسانی،نیازمند داشتن نگرش استراتژیک و فراگیر است که بتواند با بهره گیری از مدیریت دانش به عنوان ابزاری توانمند ساز، مزیت رقابتی ایجاد نماید. از طرفی عملکرد نوآورانه به عنوان عامل حیاتی برای سازمانها به منظور ایجاد ارزش پایدار، در محیط پیچیده و متغیر امروزی شناخته شده است.لذا برای نیل به اهداف سازمانی و کسب جایگاه برتر در بازار رقابتی، از طریق مدیریت استراتژیک منابع انسانی و عملکرد نوآورانه، نیاز مبرم به شناخت رابطه بین نظام مدیریت منابع انسانی وتوسعه عملکرد نوآورانه با تاکید بر نقش واسطه ای ظرفیت مدیریت دانش احساس می شود. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فعالیت های منابع انسانی استراتژیک بر عملکرد نوآوری در سازمان با تاکید بر نقش ظرفیت مدیریت دانش است. در این راستا مبانی نظری از ادبیات و پیشینه تحقیق استخراجگردیده و برای بررسی فرضیه های پژوهش، پرسشنامه ای در اختیار 120 نفر از مدیران و کارشناسان شرکت گلدیران به عنوان نمونه تحقیق، قرارگرفت. برای بررسی روایی مدل از مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی بهره گرفته شده است که نتایج آن، روایی مدل تحقیق را تایید می کند. روابط بین متغیرها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد آزمون قرار گرفته است که نتایج، وجود روابط معنادار بین متغیرها را نشان میدهد. به منظور بررسی فرضیه های تحقیق نیز از مدلسازی معادلات ساختاری و ضرایب مسیر بهره گرفته شده و نتایج حاکی از آن است که »فعالیت منابع انسانی راهبردی« بر متغیر »عملکرد نوآوری« و »ظرفیت مدیریت دانش« تاثیر مستقیم و مثبت دارد؛ اما ظرفیت مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری موثر نیست، به عبارتی دیگر فعالیت های منابع انسانی راهبردی از طریق ظرفیت مدیریت دانش بر عملکرد نوآوری نیست. نهایتاً وضعیت متغیرها در شرکت گلدیران با استفاده از آزمون میانگین یک جامعه موردبررسی قرار گرفته و مشخص شد که وضعیت متغیرها در این شرکت مناسب می باشد.