تاثیر مدیریت دولتی نوین بر رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی کارکنان

بروز تغییراتی از قبیل تغییر تکنولوژی، جهانی شدن،انقلاب اطلاعات و رقابت بین المللی، دولت ها را ناگزیر نموده است که تغییرات عمده ای را در مدیریت دولتی خود ایجاد نمایند. این تغییر و تبدیل یک تجدید نظر ساده یا یک تغییر جزیی در شیوه مدیریت نیست، بلکه تغییری همه جانبه در نقش مدیریت جامعه و رابطه بین دولت و شهروندان است.که از آن به مدیریت دولتی نوین یاد شده است .با توجه به تحولات گسترده به وجود آمده در بخش دولتی بر مبنای راهبرد مدیریت دولتی نوین سعی شده است که با بررسی تاثیر مدیریت دولتی نوین بر رفتار شهروندی سازمانی که کمتر در حوزه سازمان مورد واکاوی قرار گرفته است، خلاء موجود در آن زمینه پر شود. بیشتر سازمان ها در پی یافتن راه هایی برای نگهداشت و جذب مشارکت بیشتر کارکنان در پیشبرد اهداف خود بوده اند. در این میان، می توان به رفتارهای داوطلبانه و خودجوشی اشاره کرد که افراد در ازای انجام آن، پاداشی دریافت نمی کنند. رفتارهایی که از سوی کارکنان به صورت داوطلبانه و بدون اجبار سازمان صورت می گیرد و سبب کارایی بالاتری درسازمان خواهد شد. این رفتارها به رفتار شهروندی سازمانی معروف می باشند. در این راستا و با توجه به تحولات گسترده به وجود آمده در بخش دولتی بر مبنای راهبرد مدیریت دولتی نوین سعی شده است که با بررسی تاثیر مدیریت دولتی نوین بررفتار شهروندی سازمانی که کمتر در حوزه سازمان مورد واکاوی قرار گرفته است، خلاء موجود در آن زمینه پر شود. در دهه 90 اغلب دولتها در پاسخ به مشکلات مختلفی که با آنها روبه رو بودند، به مدیریت دولتی جدیدی روی آوردند که به مدیریت گرایی با مدیریت دولتی نوین شهرت یافت.شاید دولتها دریافتند که مدل قدیمی کارآیی ندارد و از این رو برخی از اصول بنیادی مدل سنتی را مورد تردید قرار دادند. آنها به جای یک مدیر همه چیزدان به متخصصان مدیریت و اقتصاد روی آوردند، مرزهای میان فعالیتهای بخش خصوصی و دولتی را به قصد کاهش هزینه ها از میان برداشتند و محیط کار سازمان دولتی را دگرگون ساختند. در پژوهش حاضر سعی گردیده است تاثیر مدیریت دولتی نوین بر رفتار شهروندی و رضایت شغلی کارکنان در سازمانها مورد بررسی قرار گیرد .