مدیریت امنیت و ریسک به کمک سیستم های افشاگر در برابر حملات سیستمی

این پژوهش به تحلیل شرایط همزمان برای ظهور ناگهانی تهدیدات پیچیده ی سیستمی ناشی از توسعه ی صنعت ریسک می پردازد. پژوهشگران به دنبال پاسخی برای این پرسش هستند که آیا ادغام اجباری سیستم های افشاگر داخلی در سازمان های تولید کننده ی محصولات خطرناک در فرآیندهای خطرناک با استفاده از وسایل خطرناک، خطرات سیستمی ناشی از عدم مسئولیت سازمان یافته را به حداقل می رساند؟ پژوهش با استفاده از روش تحلیل مسئله، با هدف ساختاربندی اولیه ی حوزه ی تحقیق و آماده کردن ابزارهای نظری و عملی برای کاوش تفضیلی انجام شد و در تجزیه و تحلیل انجام شده، مجموعه ی منافع شگفت انگیزی را در پایین نگه داشتن امنیت تا حد ممکن، نشان داده است. تعاملات متقابل بین صنعت ریسک، مدیریت امنیت و علم حرفه ای، شرایطی را ایجاد می کند که به ویژه برای بلایا و زنجیره های نامحدود آسیب، مساعد است. برای برهم زدن این تعاملات، همه ی سازمان هایی که تاثیر امنیتی دارند، باید ملزم به نصب سیستم های افشاگر داخلی معتبر باشد. مشکلات ارائه شده در پژوهش به افزایش آگاهی از ابعاد پنهان تهدیدها و نیاز به تغییر الگوی امنیتی کنونی بر اساس ابتدایی سازی (عنصری سازی) تهدیدها، درک خطی–قطعی (جبرگرایانه) از علیت، بدبینی روشمند دکارتی، محاسبه پذیری به عنوان استراتژی عینی سازی غالب مسئولیت منفعل، پاسخ به بحران و روش یادگیری آزمون و خطا کمک می کند. پژوهش درباره ی زمینه های ناشناخته ی استفاده از سیستم های افشاگر داخلی، طرح مسئله می کند.