ارتقابخشی تدریس الهیات بر اساس نظریات ساخت‌گرایی با تاکید بر مخروط ادگار دیل

امروزه آموزش الهیات در کشورمان با چالش های مهمی ازجمله یکنواختی کلاس درس، اکتفا نمودن به تدریس نظری و غفلت از تدریس عملی مباحث، استفاده از روش‌های تدریس سنتی، عدم توجه به نیازهای فراگیران و کاستی های کتاب درسی روبرو می باشد. براین‌اساس، بهره‌گیری متناسب از مکاتب و نظریات یادگیری می تواند ما را درگذر از این نوع چالش ها یاری نماید. یکی از این نظریات راهبردی نظریات ساخت‌گرایی می باشد که در آن، یادگیری فرایندی مستمر دانسته می‌شود که باید از طریق تجربه انفرادی افراد و مرتبط ساختن مفاهیم نظری با واقعیت‌های عینی شکل بپذیرد. در این راستا مخروط یادگیری ادگار دیل، به‌عنوان راهنمایی برای شناسایی بهترین روش‌های تدریس، می تواند بستر مناسبی برای آموزش الهیات ‌باشد. براین‌اساس هدف کلی این پژوهش اثربخشی آموزش مفاهیم الهیات در بستر نظریات ساخت‌گرایی در نظر گرفته‌شده است و در پی پاسخ به این پرسش می باشد که چگونه می‌توان تدریس الهیات بر اساس نظریات ساخت‌گرایی را اثر بخش نمود. در این راستا نگاشته حاضر با استفاده از روش توصیفی از نوع کیفی و تحلیلی و با استفاده از ابزار فیش برداری برای جمع آوری داده ها انجام‌شده است. یافته های مقاله نشان می‌دهد که با استفاده از مولفه‌های نظریات ساخت‌گرایی می‌توان آموزش الهیات را بسیار کاربردی‌تر کرده و با بهره‌گیری از مخروط ادگار دیل می‌توان راه نیل به این مولفه‌ها را شناسایی نموده و درنهایت آموزش الهیات را به یک علم لذت‌بخش برای فراگیران تبدیل ساخت.