آموزش الهیات با رویکرد زمینه‌محور

آموزش معارف اسلامی در دوره‌های گوناگون تحصیلی، از مهم‌ترین دغدغه‌های دست‌اندرکاران تعلیم‌وتربیت است. باتوجه‌به اهمیت معارف اسلامی در سبک زندگی، از طرفی رویارویی و گسترش فضاهای مجازی در عصر حاضر، لازم است فضاهای آموزشی از تدریس‌محور بودن خارج شود و به سمت تحوّل‌آفرینی در تربیت حرکت کند. ازاین‌رو، سوال اصلی پژوهش حاضر آن است که ازچه فضاهای آموزشی دیگری به‌غیر از محیط‌های متداول آموزشی می‌توان استفاده کرد که هم جذابیت مباحث را افزون کند و هم تاثیرگذاری بیشتری بر مخاطب داشته باشد. در مقالة حاضر که با روش توصیفی تحلیلی تهیه گردیده، پس از بررسی آیات و روایات اسلامی، مهم‌ترین روش‌های آموزش الهیات با رویکرد زمینه‌محور استخراج شده عبارت‌اند از: «زمینه‌سازی برای انس با خداوند متعال»، «حضور در عبادات جمعی مثل نمازجماعت و نمازجمعه»، «ارتباط با قرآن کریم»، «ارتباط با معصومان»، «انس با مطالعه»، «رفت‌وآمد با بزرگان دینی»، «آشنایی با فرهنگ ایثار و شهادت»، «زیارت قبور مومنان»، «عیادت از بیماران»، «سیر در زمین به‌منظور مطالعه در احوال گذشتگان»، «چشاندن سختی به متربی» و «حضور در کانون‌های اصلاح و تربیت» که با استفاده از محیط‌هایی همچون: شرکت در مجالس دعا و عبادات جمعی، محافل جذّاب قرآنی، جلسۀ اخلاق بزرگان دینی، تشییع‌جنازة برادران دینی، زیارت مرقد معصومان، قبور مومنان و بزرگان دینی، حضور در کتابخانه و محیط مطالعه، مطالعۀ زندگینامه و وصیت‌نامة شهدا، حضور در منزل و گفتگو با نزدیکان شهیدان، حضور سر مزار شهیدان، بازدید از مناطق عملیاتی دفاع مقدس، آسایشگاه جانبازان، بیمارستان‌ها، مراکز توان‌بخشی و نگهداری بیماران کم‌توان ذهنی، سرای سالمندان، کمپ‌های ترک اعتیاد، زندان و کانون‌های اصلاح و تربیت، شرکت در اردوهای با شرایط سخت و برخی از فعالیت‌های ورزشی مثل کوهنوردی، قابل تحقّق است.