مطالعه bcf و tf فلز منگنز بوسیله eepipremnum aurum species

آلودگی خاک به عنوان بخشی از تخریب زمین ناشی از حضور مواد شیمیایی xenobiotic (مصنوعی) یا سایر تغییرات در محیط خاک طبیعی است. این آلودگی به طور معمول ناشی از فعالیت های صنعتی، مواد شیمیایی کشاورزی یا دفع نادرست زباله است. شایع ترین مواد شیمیایی شامل هیدروکربن های نفتی، هیدروکربن های آروماتیک چند هسته ای (مانند نفتالین و بنزو )، حلال ها، آفت کش ها، سرب و دیگر فلزات سنگین هستند. امروزه استفاده از گیاهان سبز براساس توانایی فوق‌العاده آن‌ها در انباشت عناصر (گیاهان بسیار انباشتگرhyper accumulator) و حذف ترکیبات مضر از محیط و متابولیزه کردن آن‌ها به ملکول‌های متنوع، کاربرد فراوان دارد. فلزات سنگین و آلودگی‌های آلی، اهداف اصلی گیاه‌پالایی هستند.این مطالعه با هدف بررسی bcf و tf فلز منگنز در گونهeepipremnum aurum انجام شده است. در این پژوهش گونهeepipremnum aurum بوسیله فلز منگنز و در غلظت های 40،30،20،10،1و 50 میلی گرم بر لیتر و در ph های 6 ، 7 و 8 به مدت 60 روز آبیاری شد. بر اساس نتایج بدست آمده ازاین پژوهش میزان bcf گیاه با افزایش غلظت فلز منگنز در بستر گیاه و کاهش ph رابطه مستقیم دارد. بیشترین میزان bcf گیاه برابر 4.706 می باشد که در غلظت 50 میلیگرم بر لیتر و در محیط اسیدی صورت گرفته است. همچنین مقدار tf گیاه ابتدا با افزایش غلظت فلز منگنز در بستر گیاه تا محدوده 30 میلی گرم بر لیتر و در محیط اسیدی افزایش یافته و سپس با فزایش غلظت در محدوده های 40 و 50 میلی گرم بر لیتر کاهش یافته است. بیشترین میزان tf برابر 1.045 و در غلظت 10 میلی گرم بر لیتر و در محیط اسیدی صورت گرفته است .