ویژگی های بارش ایران در پیوند با انواع رخداد فاز 8-7 پدیده نوسان مادن جولیان

پدیده نوسان مادن جولیان (mjo) از وجوه برتر نوسان های زیرفصلی آب و هوایی در گستره اقیانوس هند و آرام می باشد. گسترش رو به شرق این پدیده از غرب اقیانوس هند تا مرکز اقیانوس آرام در یک دوره 45 تا 90 روزه ویژگی های آب و هوایی مانند بارش را تحت تاثیر قرار می دهد. در این پژوهش میانگین و احتمال رخداد بارش ایران همزمان با جای گیری کانون های همرفتی در پیوند با mjo در بخش های مرکزی اقیانوس آرام ( فاز فعال، فازهای 7 و 8) در یک دوره 38 ساله (2018-1981) ارزیابی شد. در گام نخست فازهای mjo بر پایه ویژگی چرخه های آنها جداسازی و در سه گروه رخداد پیوسته(successive)، گسسته (primary) و کلی جای گرفت. بی هنجاری و شدت بارش روزانه بر پایه مدل chirps با رزولوشن مکانی 25/0×25/0 برای فاز فعال برآورد شد. یافته ها نشان داد که چیرگی فاز فعال mjo در سه نوع رخداد کلی، گسسته و پیوسته، بارش های ایران را به گونه ای جداگانه تحت تاثیر قرار دهد. با چیرگی رخدادهای کلی فاز 8-7، در بخش های جنوب غرب و جنوب مرکزی ایران میانگین بارش روزانه در بازه 9/-6/0 نسبت به میانگین اقلیمی افزایش می یابد. این در حالی است که چیرگی رخدادهای گسسته این فاز، افزایش 0/3-0/1 میلی متر بارش را در پی داشته است. افزایش بارش نسبت به میانگین اقلیمی همزمان با چیرگی رخداد پیوسته در برخی نواحی شمال غربی کشور نزدیک به 8 میلی متر برآورد شده است که در مقایسه با دو دوران دیگر بسیار چشمگیر است. الگوی مکانی شدت بارش همزمان با چیرگی هر سه رخداد تا اندازه ای یکسان است با این حال چیرگی رخدادهای پیوسته و گسسته بارش های سنگین تری را در پی داشته است.