ارزیابی تخریب زمین در اراضی نیمه خشک

بیابان‎زایی عبارت است از تخریب اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک تا خشک جنب مرطوب به سبب اثرات گوناگون ناشی از اعمال مخرب عامل انسانی. جهت ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج کشور صورت گرفته که منجر به ارائه مدل های منطقه ای فراوانی شده است. جهت ارزیابی تخریب زمین منطقه طالقان در استان البرز مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا براساس تلفیق اطلاعات مربوط به نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، عکس هوایی و بازدید های صحرایی، منطقه به عنوان واحد اصلی ارزیابی وضعیت فعلی تخریب زمین مدنظر قرار گرفت. با توجه به تجزیه، تحلیل و تلفیق روش imdpa که جدیدترین و مطرح ترین مدل بیابان زایی در داخل کشور محسوب می گردد، تلاش گردید تا معیارها و شاخص های موثر بر بیابان زایی انتخاب شوند و در قالب یک مدل منطقه ای بیابان زایی و با توجه به ارزش عددی هر یک از شاخص ها در هر واحد کاری و سپس در کل منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. در نهایت وضعیت فعلی تخریب منطقه با تاکید بر دو معیار اقلیم و خاک در چهار کلاس کم، متوسط، شدید و بسیار شدید برآورد گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در مدل پیشنهادی منطقه ای، عرصه ی مورد مطالعه از نظر شدت تخریب در کلاس متوسط(ii) و حدود 30/2639 هکتار (33/55 درصد) در کلاس شدید قرار دارد.