ارزیابی روش های میانیابی مکانی تراز آب زیرزمینی دشت رامهرمز

در مناطق خشک و نیمه خشک، آب زیرزمینی مهمترین منبع تامین آب است. با توجه به اهمیت آب های زیرزمینی در کشور ما برای تامین آب شرب و کشاورزی بررسی تغییرات کیفیت و کمیت این منبع بسیار ضروری است. استفاده از روش های سنتی برای بررسی وضعیت کمی سفره های آب زیرزمینی هزینه بر و وقت گیر می باشد. روش های درون یابی با توجه به توانایی در برآورد وضعیت مکانی متغیرها و عدم نیاز به تعداد نمونه های زیاد روش مناسبی برای دستیابی به اطلاع از وضعیت کمی سفره های آب زیرزمینی است. هدف از اجرای این تحقیق انتخاب بهترین روش درونیابی مکانی تعیینی و زمین آمار، برای پهنه بندی تراز آب زیرزمینی در دشت رامهرمز استان خوزستان است. صحت و کارایی نتایج حاصل از روش های مختلف برای میانیابی تراز آب زیرزمینی به کمک معیارهای rmse و mbe مورد ارزیابی قرارگرفت.