فمینیسم واشتغال زنان

فمینیسم واژه ای است فرانسوی وبه آنچه درقرن نوزدهم تحت عنوان جنبش زنان معروف بود،اطلاق می گردد.فمینیسم مانندسایرایسم های دیگرمحصول آزادی خواهی وعدالت خواهی انسان درجواب ظلم وستم هایی بودکه دربرهه ای ازتاریخ به زنان وحقوق انسانی آنهابه وجودآمد.فمینیسم باشعارحقوق زنان درزمینه کار،آموزش،رفاه وآزادی و...خیلی زودتوانست طرفداران زیادی به دست آورد.امامتاسفانه بازهم مانند سایر ایسم های غربی راه افراط وانحراف رادرپیش گرفت.فمینیسم تاکنون دارای سه موج بوده که دوموج اول به ترتیب به تئوری های اقتصادی وتقسیم جنسیتی نیروی کاربه صحنه اجتماع آمد.باشروع جنگ جهانی اول ودوم وکمبودنیروی کاربه علت اعزام مردان به جبهه های نبرد،عملآاشتغال زنان دراروپاشکل ورونقی تازه یافت.پس ازجنگ جهانی دوم این مسئله ادامه یافت وتفکرات جدیدی درحوزه ی اشتغال زنان بانگرشی فمینیستی مانندفمینیسم لیبرال،فمینیسم مارکسیست وفمینیسم رادیکال دررابطه بااشتغال زنان به وجودآمد.این مهم ازمنظراستفاده ی مفیدنیمی ازنیروی مولدجامعه واحقاق حقوق زنان جای تحسین داشت،امادرتمامی این دیدگاه ها،فشارمضاعف به علت کاردرمنزل وکاردراجتماع،آزارعلیه زنان شاغل،تاثیرات منفی روانی وتربیتی کودکان به علت دوری ازمادردرزمان اشتغال نادیده گرفته شده وباعث فروپاشی نهادخانواده درغرب گردید.امابااین حال نمی توان اشتغال زنان رانیزنادیده گرفت؛این امر باید با رعایت حدواندازه ی میزان کارزنان باتوجه به روحیات وتوانایی جسمی زنان ونقش بی بدیل اودرخانواده نهادینه شود.