آسیب شناسی خانواده های تک فرزند

پژوهش حاضر به اسیب شناسی خانواده های تک فرزندی پرداخته است. روش پژوهش از نوع علی مقایسه ای است یافته های پژوهش حکایت از ان دارد که تک فرزند ها پرخاشگر تر و مخرب ترند در بین گروه دوستان از محبوبیت کمتری برخوردارند و بیشتر قربانی می شوند در حالی که کودکانی که همشیر داشتند مهارت های اجتماعی وهمکاری بیشتری از خود نشان می دهند ( ساطوریان و همکاران 1393)میزان امید به زندگی در نوجوانان خانواده های چند فرزند بالاتر از نوجوانان خانواده های تک فرزند می باشد بنابراین لازم است با بالا بردن اگاهی والدین از همشیر ها در رشد عاطفی ،اجتماعی و کاهش احساس تنهایی کودک می توان به بالا بردن امید به زندگی نو جوانان تک فرزند کمک کرد ( صادقی و روشن نیا ). دیگر از جمله پیامدهای روحی و روانی تک فرزندی است که بنابنظر روانشناسان حمایت های بی دریغ پدر . مادر هم نمیتواند جایگزین مناسبی برای کمرنگ شدن ان باشد.