ضرورت بازخوانی استنباط پویای عرضه مد و فشن با تمرکز بر رویکرد تمدن نوین انقلاب اسلامی و الگوهای سه‌گانه آن

بارقه پیروزی انقلاب اسلامی ایران در آخر قرن بیستم میلادی، نوید‌بخش انفجار نور و ظهور و داعیه تمدن نوینی در عالم بود. وجهه بارز این نهضت طرح اندازی ارزش‌های اسلامی در جهان معاصری بود که برای سالیانی مدید این شاخصه‌ها و معیارها مورد یاس و نا امیدی مسلمانان قرار گرفته بود. تحولات گسترده و متعدد چهار دهه انقلاب اسلامی، چالش‌های فراوانی را فرا روی راهبران و انقلابیون قرارداده است. چالش فرهنگی تمدن غرب با تمامی زوایای آشکار و پنهانش در مقابله با سنت و معیارهای انقلاب اسلامی، را می‌توان در زمره مهم‌ترین آن‌ها به شمار آورد‌. طرح تمدن نوین ایران اسلامی و تدوین نقشه راه الگوی پیشرفت در این مسیر ازجمله راهکارهای مواجهه با این چالش‌هاست‌.تمدن غربی با تمامی مظاهر فریبنده‌اش، قریب چهار سده است (‌بعد از رنسانس و عبور از قرون وسطی) که داعیه سیطره و استعمار فرهنگی همچون دیگر جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی، بر دیگر جوامع شرقی و غیره دارد . انفعال و بی‌توجهی و با طرد کلی آن به نظر می‌رسد نه شدنی و نه مفید فایده عملی است .دیدگاه امام راحل(قدس سره) و رهبریت معظم انقلاب اسلامی همواره بر مواجهه و رویکرد فعال و نه منفعل در برابر این هجمه‌هاست .به این معنا که ضمن ارج‌گذاری بر دستاوردهای بشری از‌جمله رسانه‌، سینما، هنر و... حتی مد، تاکید اساسی و فراوان بر حفظ ارزش‌های دینی داشته و دارند . در صورتیکه بتوان در قالب‌های آنان، محتوایی دینی و مبتنی بر معیارها و شاخصه‌های الگوی پیشرفت ایرانی -اسلامی در جامعه عرضه کرد، کاملاً امری پسندیده و شایسته است اما با این وجود، با پذیرش این فرهنگ به طور کلی و بدون قید و شرط، که نه بومی و نه اسلامی است کاملاً اعلام مخالفت کرده و می‌کنند.برهنگی فرهنگی، عریان کردن، جلوه‌گری و نمایش هر‌چه بیشتر زنان در جامعه در قالب‌های مد (لباس و طراحی آن) و فشن (سبک پوشش و نوع لباس) که از خصیصه‌ها و ویژگی‌های غیر انفکاک تمدن غرب پسا‌دوران رنسانس و مدرنیته است همچون دیگر مظاهر غرب جغرافیایی و فکری، در طول این چهار دهه از غرس درخت انقلاب اسلامی همواره در جامعه از جمله موارد شبیخون فرهنگی به شمار می‌رود و تلاش‌های فراوانی نیز برای مواجهه تا مقابله با آن صورت گرفته و می‌گیرد. با این وجود راه تعامل و مواجهه علمی همه جانبه و صد البته با تکیه بر ارزش‌های اسلامی و شریعت همچنان نیازمند بازخوانی و استنباطات و اجتهادات پویا را می‌طلبد. این مقاله در صدد ارائه ضرورت بازنگری مجدد به مسئله مد و پوشش زنان در جامعه با توجه به گام دوم انقلاب، رویکرد الگوی سوم آن و در بستر تمدن نوین ایرانی اسلامی است.