تاثیر تیمارهای پرایمینگ بذر و مدت زمان پرایمینگ بر جوانه زنی و نمو ذرت (zea mays l.) در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای

یکی از مشکلات تولید گیاهان زراعی به ویژه تولید هیبرید در ذرت، جوانه زنی غیریکنواخت و استقرار ضعیف گیاهچه ها است. پرایمینگ یکی از راهکارها جهت بهبود جوانه زنی و رشد گیاهچه ها در گیاهان زراعی به ویژه ذرت است. به منظور بررسی اثر پرایمینگ تغذیه ای بذر و مدت زمان پرایمینگ بر مولفه های جوانه زنی و رشد گیاهچه ذرت 704 آزمایشی در سال 1398 در گلخانه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ارومیه به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در فاز آزمایشگاهی پنج پیش تیمار غلظت روی 0 (شاهد)، 50، 80، 100 و 150 میلی مولار و سه مدت زمان پرایمینگ 8، 12 و 24 ساعت مورد استفاده قرار گرفت که غلظت 150 میلی مولار و مدت زمان 8 ساعت در شرایط گلخانه ای حذف شدند. نتایج آزمون آزمایشگاهی نشان داد که درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و وزن خشک گیاهچه به طور معنی داری تحت تاثیر پرایمینگ بذر با عنصر روی قرار گرفتند. مدت زمان پرایمینگ بذر و اثر متقابل روی × مدت زمان پرایمینگ نیز برای تمام صفات مورد مطالعه معنی دار بود. بیشترین درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و وزن خشک گیاهچه از بذرهای پیش تیمار با 100 میلی مولار روی و 24 ساعت پرایمینگ به دست آمد که به طور معنی داری بیش تر از بذرهای شاهد بودند. تحت شرایط گلخانه ای، سطوح غلظت روی تاثیر معنی داری (01/0 > p) بر روی وزن تر بوته، وزن خشک بوته، قطر بوته، ارتفاع بوته، کلروفیل برگ و طول ریشه داشت. مدت زمان پرایمینگ تنها بر روی صفات وزن خشک بوته و قطر بوته تاثیر معنی داری (01/0 > p) داشت. این پارامترها با پرایمینگ در غلظت 100 میلی مولار روی برای مدت طولانی تری بهبود یافتند. این نشان می دهد که با غلظت بهینه عنصر روی و مدت زمان پرایمینگ مناسب می توان جوانه زنی و رشد گیاهچه را بهبود بخشد و در نتیجه پارامترهای عملکرد را به حداکثر برساند.