نقش فعالان (دینی و غیر دینی) حوزه مجازی در جنگ نرم و مسئولیت مدنی آنها در قبال اعمال خود و دیگران

دولت‌های سلطه گر، برای دستیابی به اهداف متجاوزانه ی خود از طریق عملیات روانی با به کارگیری گروه قابل توجهی از کارمندان مجرب و کارآزموده و با استخدام متخصصان مجرب در حوزه‌های اجتماعی، روان‌شناسی ارتباطات، مردم شناسی و... در تلاشند تا اطلاعات مفیدی را از جامعه هدف به دست آورند و سپس با بهره گیری از مواردی چون تبلیغات، شایعه، ترور شخصیتی، قانع سازی، اغوا و فریب، تشکیک، تهدید، تحقیر، تطمیع، سانسور، تحمیق، شستشوی مغزی و... توسط عواملی که در این پژوهش به فعالین مجازی منتسب هستند، اهداف خود در جنگ نرم را پیش ببرند. در این بین فعالین مجازی در صورت ارتکاب موارد ذکر شده خساراتی را به بار می آورند و منجر به پیدایش مسئولیت مدنی می گردند. با توجه به اینکه مهمترین مبنای مسئولیت مدنی فعالین مجازی در ایران «اصل تقصیر» می باشد؛ چنانچه ورود زیان ناشی از عملکرد فعالین مجازی بر پایه تقصیر باشد _خواه به صورت تقصیر عمدی یا غیر عمدی_ ضرورت جبران زیان و ایجاد مسئولیت مدنی توجیه می گردد. همچنین علاوه بر مسئولیت مدنی که متوجه شخص فعال در حوزه ی مجازی می گردد، با توجه به ماهیت بین المللی جنگ نرم، در قبال اعمال متخلفانه فعالین مجازی، دولت ها نیز مسئولیت بین المللی دارند. در رسانه های مجازی دولتی، دولت ها در قبال عملکرد فعالین این حوزه مسئولند، زیرا عمل متخلفانه آنها به دولت منتسب می شود. همچنین دولت ها در قبال اعمال متخلفانه فعالین مجازی رسانه های غیر دولتی نیز مسئولیت بین المللی دارند و تعهد دولت به پیشگیری و مجازات در خصوص رسانه های غیر دولتی در این میان قابل طرح است. دراین پژوهش به روش توصیفی_تحلیلی سعی در بررسی نقش فعالان و مبلغان دینی و غیر دینی بطور مطلق در حوزه مجازی، جنگ نرم و مسئولیت مدنی آنها در قبال اعمال خود و دیگران خواهیم داشت.