تحلیل و ارزیابی نقاط قوت و ضعف تبلیغ دینی در بستر فضای مجازی

استمرار ضمانت اجرای احکام و قوانین الهی در تمامی اعصار بشری مستلزم تبلیغ و اشاعه ی دین است. این مهم از زمان پیامبران اولوالعزم تا دوران حیات 250 ساله ی ائمه ی اطهار: با حساسیت های فراوان و پیگیری های بی شائبه ی این بزرگواران صورت گرفت. پس از گذار از دوران معصومین: و چند قرن بعد از آن، در دوران معاصر رسانه های سنتی توانستند تا حد قابل قبولی ترویج و تبلیغ دین را سرعت ببخشند. با اختراع اینترنت و عرض اندام شبکه های اجتماعی در فضای مجازی، بستر تازه ای برای تبلیغ دین مهیا شد. این پژوهش سعی دارد با نگاهی جدید، نقاط قوت و ضعف تبلیغ دین در فضای مجازی را شناسایی ومعرفی کند. روش مطالعه در این پژوهش شیوه ی توصیفی_تحلیلی و بر اساس رویکرد کاربردی است. با بررسی محتوایی تمام پلتفرم های فضای مجازی مواردی چون استفاده از قابلیت نظرسنجی، برگزاری مسابقات به صورت هفتگی یا ماهانه، راه اندازی بخش گفتگو و تعامل، بهره گیری از تور مجازی و استفاده از تکنیک عکاسی پانوراما، ایجاد کتاب بصورت مجازی یا اپلیکیشن، استفاده از اینفوگرام ها، پخش زنده ی نشست های مذهبی، تولید انیمیشن و پاسخگویی مجازی در ساعات مختلف شبانه روز را از نقاط قوت این فضا دانست. در مقابل مسائلی چون بروز نبودن و تک بعدی بودن تبلیغ دین، ضعف در تسلط مبلغ به یکی از زبان های زنده دنیا، عدم وجود سازمان نظارت بر تبلیغ دین در فضای مجازی، عدم معرفی و مصاحبه با تازه مسلمان ها، بی توجهی به برپایی منبرهای مجازی و کم توجهی به سرمایه گذاری در بازی های رایانه ای نیز از نقاط ضعف تبلیغ دین در فضای مجازی به شمار می آیند.