دو مقوله جدایی‌ناپذیر زبان و فرهنگ

بیش از یک سده است که مسئله‌ی رابطه‌ی متقابل زبان و فرهنگ اذهان بسیاری از دانشمندان را به خود مشغول داشته است. زبان در نظر بسیاری از انسان‌شناسان به مثابه عنصری در میان عنصرهای دیگر در حیطه‌ی تعریف فرهنگ و به‌عنوان دانشی به شمار می‌رود که «به‌طور اجتماعی کسب می‌شود». از یک سو، انتقال فرهنگ در فراگیری زبان‌ها موثر و وجود گونه‌های زبانی نیز تا حد زیادی به وجود فرهنگ‌ها وابسته است. در هر فرهنگی هزاران نظام مصنوعی نشانه‌‌ای وجود دارد و همه‌ی آن‌ها مدل‌های بازتاب دهنده‌ی زبان هستند. از سوی دیگر زبان جهان کاملی است که قادر است با واژگان و معانی خود، فرهنگ را با تمام مرزها و جامعه را با تمام پیچیدگی‌هایش در خود احاطه کند. در پژوهش پیش رو، رابطه‌ی فرهنگ و زبان مورد بررسی قرار گرفته است. نگارنده در این پژوهش در صدد است تا با هدف توصیف رابطه‌ی زبان و فرهنگ، به ارائه و متعاقباً تحلیل و تبیین آراء صاحب‌نظران این مهم بپردازد. روش این پژوهش مطالعه‌ی کتابخانه‌‌ای است. یافته‌های مطالعه حاکی از آن است که زبان و فرهنگ رابطه‌ی متقابلی با یکدیگر دارند. از یک سو زبان ابزار اصلی فرهنگ و شرط وجود فرهنگ است، از سویی دیگر جزئی از فرهنگ و محصول فرهنگ.