بررسی حکایت های تذکره الاولیا براساس رئالیسم جادویی

رئالیسم جادویی به عنوان یک سبک قابل توجه و تاثیرگذار بعد از آنکه گابریل گارسیا مارکز با رمان جاودانه‏ی خود به نام «خشم و هیاهو» برنده‏ی جایزه‏ی نوبل 1949 شد، در جهان شهرت یافت و از سوی نویسندگان ملل مختلف مورد استقبال قرار گرفت. این سبک از مولفه‏ها، قواعد و اصولی برخوردار است که آن‏ها را می‏توان در روایت عرفا و به ویژه در حکایات تذکره‏الاولیا مشاهده کرد. این پایان‏نامه به روش تحلیلی- توصیفی و با هدف نشان دادن چگونگی نمود یافتن مولفه‏های رئالیسم جادویی در حکایات تذکره‏الاولیاء انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که حکایات تذکره‏الاولیاء به خاطر ویژگی‏هایی همچون درهم ریختگی زمان، شکستن مرزهای واقعیت و فراواقعیت، جمع جهان‏های متناقض، شناخت حقایق از راه خیال، ظهور عناصر به ظاهر جادویی یا فراواقعی و رفتار خارق‏العاده و کنان شگفت‏انگیز شخصیت‏ها که همتی برآمده از تجربه‏های خاص و درونی دنیای عرفا است، می‏توان به عنوان سرچشمه‏ و سرآغاز رئالیسم جادویی مطرح باشد.