تحلیل سبک شناسانه اشعار مهرداد اوستا

محمدرضا رحمانی ملقب به مهرداد اَوِستا یکی از بزرگترین شاعرانخوش ذوق معاصر است. به دلیل سرودن قصیده‌های فراوان، برخی وی را «پدر قصیده سرایی معاصر» نامیده‌اند. همچنین جایگاه او در سرودن اشعار مذهبی و انقلابی به اندازه ای برجسته است که برخی از او به عنوان پدر شعر انقلاب اسلامی ایران نام برده اند. با توجه به جایگاه مهرداد اوستا ، در این جستار به بررسی سبک شناسی اشعار مهرداد اوستا پرداخته ایم. از نظر ادبی آثار این شاعر گرایش به سبک خراسانی و تقلید از گذشتگان در اشعار او دارای ابعاد فراوان است وهمچنین تحلیل مسائل سیاسی و مذهبی در ارتباط با هم از جمله نوآوری ها در سبک مهرداد اوستا و همچنین شرایط سیاسی حاکم مهمترین عامل در ظهور و تکوین سبک فردی مهرداد اوستا بوده است.از نظر فکری از آغاز شاعری تا وقوع انقلاب که مضمون اشعار مهردا اوستا دارای خصایص درونگرایی و انزوا و مبتنی بر یاس ،شکوه از زمانه و اهل آن و عشق اسطوره ای آمیخته با عرفان است و بعد از انقلاب اشعارش به حالت برون گرایی تغییر می یابد و رنگ و بوی حماسی و غرور گرفته است. در سطح زبانی گرایش خاصی به قصاید شاعران گذشته داشته و تاثیر زبان زمان شاعر بسیار کم است،و تا حدودی شعر را از کلیشه های فنی حاکم بر قوالب سنتی رها کرده است.