بررسی شاخصه‌های ادبیات کارگری در سال‌های ابری علی‌اشرف درویشیان

ادبیات کارگری یکی از زیرمجموعه‌های ادبیات اجتماعی است که به زندگی و دغدغه‌های کارگران می‌پردازد. در آثار داستانی کارگری به عملکرد شغلی کارگران، اوضاع زندگی و معیشت ایشان، کار و بیکاری‌شان و مهمتر از همه، ارتباطشان با کارفرما پرداخته می‌شود. کار زنان و کار کودکان همواره مورد توجه نویسندگان این آثار بوده است. در داستان‌ها و رمان‌های کارگری به فقر و اختلاف طبقاتی نیز توجه ویژه‌ای می‌شود. کارگران در این آثار داستانی معمولا گرفتار عدم امنیت شغلی هستند و از بیکار شدن، حوادث کارگری و تبعات آن می‌ترسند. گاهی اختلافاتی میان کارگر و کارفرما به وجود می‌آید که منجر به اعتراض کارگری می‌شود و گاهی کارفرما، حقوق کارگر را پایمال می‌کند. علی‌اشرف درویشیان، نویسندۀ معاصر ایرانی است که بخشی از آثارش در زمرۀ ادبیات کارگری قرار می‌گیرد. در این مقاله، رمان زندگی‌نامه‌ای سال‌های ابری با توجه به شاخصه‌های ادبیات کارگری مورد بررسی قرار گرفته است. قهرمان و شخصیت‌های کارگر، اختلاف طبقاتی، فقر، کار زنان، کار کودکان، عدم امنیت شغلی، اعتراض کارگری، حوادث کارگری و بی‌توجهی سرمایه‌دار و نظام سرمایه‌داری به کارگر، شاخصه‌های ادبیات کارگری هستند که در این اثر مشاهده می‌شوند.