بررسی جلوه‌های فانتزی در قصه‌های پریان در ادبیات کودک

قصه‌های پریان نوعی از قصه‌های عامیانه‌اند که ریشه در باور‌های آغازین بشر دارند و دارای عنصری فراواقع مانند جن و پری هستند. فانتزی نیز یک گونه ادبی و روایی است که شخصیت و وقایع داستانی آن خارج از دنیای عینی شکل گرفته است. در ساختار فانتزی دنیایی پدید می‌آید که در موازات با دنیای واقعی حرکت می‌کند. از طرفی اریک رابکین درباره مشخصه اصلی فانتزی در ادبیات می‌نویسد: «فانتزی قطب مخالف واقعیت است.» در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با کمک مطالعات اسنادی، به بررسی انواع فانتزی، تاریخچه فانتزی، شخصیت‌های فانتزی، نمونه‌ای از فانتزی با محوریت قداست گیاهان و ردپای اسطوره‌های یونانی در قصه‌های پریان ایران پرداخته شده است.فانتزی در غرب از دل رمانتیسم سربرآورد و عصر ویکتوریا مهد نخستین فانتزی‌ها بود؛ در ایران نیز فانتزی در معنای مدرن آن کودکی نوپاست که به مرور جان گرفته و از قید تقلید رها گردیده است. شخصیت‌های فانتزی در شش دسته دیوها، پریان، جانوران، موجودات نامتعارف، جادوگران و اساطیری جای می‌گیرند و به دنبال آن انواع فانتزی‌های در قصه‌های کهن به نام: فانتزی اسباب بازی، پدیده‌های طبیعی، محتوای تخیل و گیاهی وجود دارند. در مقاله نمونه‌ای از فانتزی درباره قداست گیاهان و درخت آورده شده که به دانایی درخت می‌پردازد. در نتیجه داستان‌نویسان ادبیات فانتزی در این راستا در حال حرکتند که بتوانند از طرفی متناسب با نیازهای مخاطبان خود به مفاهیم اساسی زندگی و تصویرسازی بپردازند و از سوی دیگر به خلق داستان‌هایی روی‌آورند که نمایانگر واقعیت نیز می‌باشند.