تبلور تصویر انسان در آینه اشعار متنبّی

متنبی ازشاعران وحرب سرایان نامورادب عرب دردوران بازگشت عصرعباسیت که شمشیربیان شعری خویش رادراکثرزمینه هاومضامین شعری ازنیام برکشیده وبه جزالت واستواری سخن سرایی نموده است.یکی ازمحورهای بسیارمهم واصیل درشعرمتنبی که عمومامحوراهتمام اوبوده وجلوه گری خاصی درلابه لای کلمات رنگین اودارد انسان است باتمام خصوصیات واقتضاءاتش درحالات واطوارمختلف که شاهدبرجسته سازی ابعادمختلف شخصیتی آن درشعرمتنبی ازجمله غزل وفخرومدیحه ووصف وهجوورثاءو...دیگرزمینه هاهستیم.جالب آنست که انسان درهریک ازاغراض شعری متنبی دارای شخصیتی خاص ومنحصربفردوبرخاسته ازکشاکش تعابیرآن غرض شعری خاص است.برای مثال تصویری که ازانسان درهجویات متنبی جلوه میکندچیزی متفاوت ازرُخ نماییِ انسان درمدایح ویااوصاف ودیگرژانرهای شعری اوست.بنابراین بادرکی عمیق واستواردربحبوحه کلمات شعری او،تصاویری گونه گون وتمام قدازانسان،دراطواروقامت های مختلف خودبرای خواننده نمودپیدامیکند،که دراین مقاله برآنیم تاگوشه هایی ازاین جلوه گری رادراشعارمتنبی به نظاره بنشینیم.