بررسی تطبیقی جلوه‌های رمانتیسم جامعه‌گرا در شعر ابراهیم نصرالله و سیاوش کسرایی

رمانتیسم جامعه گرا یا اجتماعی از مکاتب ادبی است که برعکس رمانتیسم فردگرا؛ به اوضاع، مسائل و مشکلات سیاسی- اجتماعیِ محیط می پردازد و مولفه هایی چون آزادی، آرمان گرایی، غم و دردهای محیط، دلبستگی به وطن، تجاوزات دشمن و... را بازتاب می دهد. ابراهیم نصرالله شاعر معاصر فلسطین- اردن و سیاوش کسرایی شاعر معاصر ایران از جمله شاعرانی هستند که اشعار آنان از این مکتب ادبی تاثیر پذیرفته است. براساس یافته های این پژوهش مشخص شده که بسیاری از مولفه های رمانتیسم جامعه گرا را می توان در شعر دو شاعر ملاحظه کرد و هر دو شاعر دارای اشتراکات فراوانی هستند و در مواردی جزئی طرز تفکر آنان متفاوت است. شعر نصرالله در باب وطن، غم و اندوه ها بیشتر حزن آلود و رمانتیکی است، شاعر از دست آلام بشری به درون خود گریخته است و چاره ای جزء بیرون راندن آه اندوهناک از درون خود ندارد؛ پس با لحنی حزن آلود از محیط نامساعدش انتقاد می کند؛ امّا شعر کسرایی صبغه ی حماسی، ملی و قهرمانی آن برجسته تر است به طوری که تجلّی حماسه را به نمایش می گذارد و روح ستیزه جویی را در وجود خواننده بیدار می کند تا در برابر ناملایمات به ستیز برخیزد.