رنگ در کلام حافظ

دیوان حافظ، سخن عشق و شور و شیدایی است که آدمی از کندوکاو در رمز و راز آن درمی ماند. گویا اسراری در این کلام نهفته که برای همیشه تاریخ چشمه معرفتی است که آب روان آن از هر صحرایی که بگذرد گیاهان خشکیده را سیراب کرده و جانی دوباره می دهد و همچون قلم جادویی رنگ می پاشد و جان می بخشد بر هرچه فسردگی و خمودگی است. آمیختگی عجیب کلام او با کلام الله نقطه اوج اعتلا و زایندگی اشعار اوست و این بخشش ازلی و موهبت خداوندیست که به کلام او اعتبار و عزت می بخشد.حافظ با سبزی کلامش ،پایداری ، عزم راسخ ، پشتکار و استقامت را به تصویر می کشد و سفیدی افکارش رمز برتری و معنویت و فضیلت اوست او عشق به انسانیت را ارغوانی می کند و در گرمای رنگ قرمز کلامش نیروی اراده و عمل و کارایی دوچندان می گردد و هرگز سیاهی چشمان دخترکان رز او را نمی فریبد چرا که او لسان الغیب است. هدف از این پژوهش ،نقش رنگ ها در کلام ،مفاهیم و پیام های حافظ است که با شیوه توصیفی تحلیلی براساس منابع کتابخانه ای صورت گرفته است .کلیدواژه ها: حافظ، رنگ ،روانشناسی ، خلق معنی