تحلیل روانکاوانه ی شخصیت داش آکل در مجموعه سه قطره خون صادق هدایت

روانکاوی به عنوان مجموعه ای از نظریه های روانشناسی و روشهای درمانی تعریف می شود که ریشه در کارها و نظریه های زیگموند فروید دارد. فرض اصلی روانکاوی این اعتقاد است که همه افراد دارای افکار، احساسات، خواسته ها و خاطرات ناخودآگاه هستند. نقد روان شناختی یکی از شاخه های نقد ادبی و نقد روان کاوانه یکی از مهم ترین زیر مجموعه های نقد روان شناختی محسوب می شود. پژوهش حاضر با استفاده از رویکردی روانکاوانه با تکیه بر آراء زیگموند فروید به تحلیل داستان کوتاه داش آکل صادق هدایت پرداخته است. هدف ما خوانشی فرویدی است از متن، با استفاده از عناصر موجود در آن، برای دست یابی به معانی و تفاسیر نهفته و آشکار در متن داستان و شخصیت داش آکل. در انجام این تحقیق نظریات فروید در زمینه ی روان کاوی، از جمله آراء او در باب ضمیر ناخوداگاه، خود، من، فرامن، تفسیر رویا، اروس و تاناتوس و جابه جایی به کار گرفته شده است. در این پژوهش با پیاده سازی آراء فروید بر روی برش هایی از متن داستان دریافتیم که شخصیت اصلی داستان پیوسته درگیر تعارضات اخلاقى و روانی گوناگون است و از نوعی درگیری ذهنی و روانی رنج می برد که در آن پیوسته تکانه ی زندگی و مرگ، نهاد و فرامن و ناخودآگاه و خود آگاه با یکدیگر در کشمش و تعارض اند و در نهایت پیروز میدان تاناتوس و مرگ است که با مرگ خودخواسته ی داش آکل به دست کاکارستم رقم می خورد.