بررسی شخصیت‌های اسطوره‌ای شاهنامه‌ی فردوسی

بررسی ساختار شخصیت از مقوله های اساسی در زبان و ادبیات فارسی است، که امروزه پژوهش های گسترده ای در این زمینه صورت گرفته است. سمبلیک جنبه ای از ساختار شخصیت است که چگونگی نماد و ظهور آن را در ادبیات متظاهر می نماید. در پژوهش حاضر چندین شخصیت از شاهنامه فردوسی که مرکز و اصل داستان بر محوریت حضور آنان بوده بررسی و جنبه های سمبلیکی آن شخصیت ها مورد کاوش قرار گرفته است. این شخصیت ها از جنبه های نژادی، آیینی، اندیشه و تفکرات پهلوانی برخوردار هستند. لذا شرایط ایجاب می کند به بررسی اتیمولوژی لغوی واژگان نیر واصل شویم. پژوهش حاضر به منظور تجزیه شخصیت های داستانی شاهنامه از جنبه های سمبلیک ، ادبی و روانشناسی پرداخته است و شخصیت های شاهننامه به روش کیفی_کتابخانه ای مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت تا به برخی اسطوره های شاهنامه و ساختار شخصت آنان در آیین پهلوانی راه یابد.