از شیخ صنعان تا تازیو: اسطوره سنجی تطبیقی سه داستان زمانی که یک اثر هنری بودم اثر اریک امانوئل اشمیت ، فاوست گوته و شیخ صنعان عطاربر اساس آرا و نظرات پیر برونل

در دوره ساختارگرایی اسطوره سنجی نیز جایگاهی ویژه در مطالعات اسطوره ای یافت. پیر برونل اسطوره شناس فرانسوی با مطالعه و بررسی روش اسطوره سنجی ژیلبر دوران این روش را اصلاح و به شکلی کاربردی تر وارد دنیای ادبیات و هنر می کند .با کمک این روش می توان به بررسی حضور اساطیر و عناصر اسطوره ای در آثار ادبی و هنری پرداخت.در ایران جز چند پایان نامه و یا مقاله دانشگاهی کمتر این روش به شکل کاربردی برای نقد آثار ادبی استفاده شده و بیشتر به معرفی این روش پرداخته شده است. اما با توجه با این که نویسندگان و شاعران بسیاری در طی قرن ها از اسطوره ها الهام گرفته اند و متناسب با دوره خویش مضامین , مکان ها, و خصوصیات شخصیت ها را تغییر داده اند, ضرروت شناخت و به کار گیری این روش اجتناب ناپذیر است..اریک امانوئل اشمیت از نویسندگان فرانسوی زبان دوران ماست که رمان ها و نمایش های متاثر از اساطیر خلق می کند . رمان زمانی که یک اثر هنری بودم از جمله آنهاست که داستان اسطوره ای را به شکلی مدرن و مناسب با انسان عصر ما به تصویر می کشد . مقاله حاضر در ابتدا به معرفی اجمالی روش اسطوره سنجی می پردازد و پس از توضیح اصول کلی روش برونل سعی در بکار گیری این روش در اثبات حضور غیر مستقیم اسطوره شیخ صنعان در اثر اشمیت را دارد.