بررسی عملکرد لرزه‌ای ساختمان‌ فولادی با فیوز جاذب انرژی تحت زلزله های حوزه‌ی نزدیک گسل

در طول تاریخ خسارت‌های جانی و مالی زیادی در اثر زلزله‌های متعددی به سازه‌ها وارد شده است. زلزله یک پدیده‌‌ی غیرقابل پیشبینی با خسارت‌های جبران نا‌پذیر می‌باشد. این موضوع در مناطق نزدیک به گسل‌های فعال، به دلیل نزدیک بودن فاصله سازه‌ها از محل گسل و طولانی شدن دوره‌تناوب سازه در شتاب زلزله، اهمیت بیشتری دارد و بدیهی است که آسیب بیشتری در این شرایط به سازه‌ها اعمال ‌شود. از این رو مهندسین وادار به استفاده از روش‌ها و ابزارهایی شده‌اند‌که عملکرد سازه را در برابر نیروهای زلزله بهبود ببخشد. میراگرها ابزارهای مستهلک کننده‌ی انرژی هستند که در گروه سیستم های کنترل غیر‌فعال قرار دارند و بخشی از انرژی ورودی به سازه را جذب ‌نموده و آسیب‌های احتمالی را کاهش می‌دهند. در این مقاله، دو ساختمان فولادی 6و 9 طبقه‌ی مهاربند‌ی شده که به صورت استاتیکی خطی توسط نرم‌افزار ایتبس طراحی شده‌اند، بوسیله‌ی نرم‌افزار سپ تحت سه مولفه‌ی شتابنگاشت حوزه‌ی نزدیک گسل به صورت سه بعدی مدل سازی شده و تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفته و سپس میراگر‌های ساده‌ی فلزی دندانه‌ای تسلیم‌‌شونده و میله‌ای شکل‌پذیر ، به ساختمان‌ها اضافه ‌شده و با تحلیل تاریخچه‌زمانی بررسی شده اند. در ادامه رفتار لرزه‌ای این دو ساختمان 6 و 9 طبقه ‌در برابر چهار زلزله‌ی مورد مطالعه با استفاده از این میراگرهای ساده و کم‌هزینه بررسی شده و عملکرد میراگرها در سازه‌ها با همدیگر مقایسه‌ شده اند. نتایج نشان داده است که سازه‌های مجهز به این میراگرها در مواردی مانند تغییرمکان نسبی طبقات (دریفت) و تغییرمکان مطلق طبقه، عملکرد بهتری در مقایسه با سازه بدون میراگر از خود نشان داده اند.