بررسی روش‌های جداسازی دی‌اکسیدکربن از مخلوط گازی با بکار گیری فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی

دی ااکسیدکربن یکی از گازهای گلخانه‌ای است که همراه با صنعتی‌شدن جوامع و مصرف قابل ملاحظه منابع فسیلی، انتشار آن نیز به‌طور روز‌افزون رشد یافته است. افزایش مقدار این گاز آلاینده در محیط، سبب ظهور آثار مخرب در محیط زیست، اقتصاد و جامعه می‌گردد. در این پژوهش، روش‌های جداسازی دی اکسید کربن از مخلوط گازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای اولویت‌بندی منطقی روش های جداسازی دی اکسید کربن با نگرش به مزایا و معایب هر روش از فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شده است. چهار پارامتر سازگاری با هر ترکیب خوراک، توجیه اقتصادی، بازدهی و سازگاری با محیط زیست به عنوان معیارهای این فرایند انتخاب شده است. همچنین شش گزینه برای اولویت بندی روش‌های جداسازی دی اکسیدکربن در فرایند تحلیل سلسله مراتبی گزینش گردید. پس از بررسی و مقایسه زوجی معیارها و گزینه‌های مختلف، فرآیند جذب با 27 درصد دارای بیشترین ارجحیت نسبت به دیگر رو‌ش‌ها انتخاب گردید و همچنین معیار سازگاری با هر ترکیب خوراک و توجیه اقتصادی به ترتیب دارای 51 و 27 درصد ارجحیت بودند.