یکپارچه­سازی حرارتی در مجتمع­های فرآیندی با در نظر گرفتن انرژی خورشیدی و تغییرات عرضه و تقاضا

امروزه یکپارچه سازی انرژی با استفاده از فناوری پینچ دریک فرآیند منفرد و یا مجتمع‏های فرآیندی برای بهینه‏سازی و بهبود راندمان به صورت گسترده استفاده می شود. تقاضای قابل‌توجه حرارت در مجتمع های فرآیندی باعث شده است تا در این پژوهش به بررسی انرژی خورشیدی به عنوان منبع پاک تامین حرارت پرداخته شود. با استفاده از ابزارهای عددی و گرافیکی موجود میزان سرویس‏های جانبی و ذخیره‏سازی انرژی حرارتی در یک نمونه مطالعاتی از مجتمع فرآیندی محاسبه شده است. همچنین برای ذخیره‏سازی حرارت به صورت روزانه و فصلی از نیروگاه های مرکزی گرمایش خورشیدی استفاده شده است. در این نمونه مطالعاتی مقادیر تقاضای حرارت در فرآیندهای ناپیوسته و نمودارهای عرضه انرژی خورشیدی ارائه شده است و با انتخاب مساحت‏های مختلف از جاذب‏های حرارت خورشیدی، میزان کاهش استفاده از سوخت‏های فسیلی برای تامین آب گرم با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج نشان می‏دهد که با افزایش مساحت جاذب‏های حرارتی از 250 به 550 مترمربع میزان کاهش استفاده از سوخت های فسیلی از16/52 به 25/80 درصد تغییر می کند.