فرآیند انکپسوله سازی ترکیبات فعال الئورسین زنجبیل در ساختار سیکلودکسترین

حساسیت مواد فعال موجود در عصاره زنجبیل به نور و دما و ... ضرورت استفاده از فرآیند محصورسازی برای حفاظت از این مواد در برابر اکسیداسیون را نشان می دهد. در این تحقیق امکان انکپسوله سازی الئورسین زنجبیل در درون ساختار حلقوی بتاسیلکودکسترین مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که بتاسیکلودکسترین توانایی بالایی برای محصورسازی الئورسین دارد و در نتیجه می تواند موجب به تعویق افتادن اکسایش ترکیبات فنولی الئورسین در برابر عوامل محیطی همچون نور در دمای محیط گردد. خاصیت آنتی اکسیدانی کمپلکس حاصل تا حدود %97 در مقابل پراکسید هیدروژن پس از گذشت 100 روز نگهداری در دمای محیط حفظ شد. بدون انجام محصورسازی حدود %75 از فعالیت آنتی اکسیدانی پس از طی این مدت، باقی می ماند. نتایج طیف سنجی اشعه مادون قرمز (ftir) تایید کننده تشکیل ساختار کمپکلس الئورسین- بتاسیکلودکسترین بود.