جداسازی دی اکسیدکربن از متان توسط جاذب اصلاح شده زئولیتی 13x-hp توسط آمین mdea

در این تحقیق به بررسی جداسازی دی اکسید کربن از متان توسط جاذب زئولیتی اصلاح شده 13x-hp با آمین mdea و بررسی مهم ترین پارامترهای تاثیرگذار بر جذب پرداخته شده است. ابتدا زئولیت 13x-hp توسط محلول آمین mdea اصلاح گردید. قرار گرفتن آمین روی ساختار جاذب سبب می شود جذب سطحی دی اکسید کربن افزایش قابل توجهی داشته باشد، زیرا آمین ها جاذب خوبی برای دی اکسیدکربن می‌باشند. سپس پارامتر های تاثیرگذار در جذب دی‌اکسید کربن تعیین و توسط نرم افزار طراحی آزمایشات از روش باکس بنکن، آزمایش های مورد نیاز طراحی گردید. پس از آن مقدار جذب در هریک از آزمایش ها تعیین شد و با تحلیل نتایج بهترین شرایط جذب و جاذب مورد نظر نیز معین شد. بیشترین مقدار جذب در دمای 25 درجه سلسیوس، فشار 5 بار و جاذب اصلاح شده با محلول 5/2 مولار می باشد. در ادامه آنالیز های دستگاه های مختلف مانند ftir و sem روی جاذب انتخاب شده انجام گردید. نتایج آنالیزها نشان دهنده ی حضور آمین روی جاذب جامد و اصلاح ساختار جاذب بوده که عامل افزایش کارایی جاذب اصلاح شده می‌باشد.