بررسی واکنش تخریب ساختاری پلی‌وینیل‌پیرولیدون با ازن در محلول آبی

پلیمرها معمولاً برای بهبود عملکرد و پایداری کلوئیدی به روی نانوذرات مهندسی پوشش داده می‌شوند که در محیط‌های آبی می‌تواند پایداری آنها را افزایش و به همان مقدار اثرات نامطلوب بر محیط‌زیست و سلامتی موجودات زنده را به همراه داشته باشند. در این تحقیق نانوذرات نقره با پوشش پلی‌وینیل‌پیرولیدون با قطر 29 نانومتر، اندازه تجمع 76/64 نانومتر و بار سطحی 62/6- میلی ولت سنتز و اکسیداسیون پلی‌وینیل‌پیرولیدون به‌وسیله گاز ازن مورد بررسی قرار گرفت. ازن محلول منجر به تولید رادیکال آزاد هیدروکسیل و تخریب ساختار پلیمری و کوتاه نمودن طول زنجیره اصلی آن و نیز باعث تشکیل اسید کربوکسیلیک، اسید فرمیک ، اسید استیک و یونهای nh4+ درفاز آبی و گازهای اکسیژن، دی‌اکسیدکربن و آمونیاک شد. در اثر تخریب ساختار پلی‌وینیل‌پیرولیدون و اکسیداسیون سطح نقره فلزی میزان پایداری نانوذرات نقره کاهش، اندازه تجمع آنها به 4/468 نانومتر افزایش و بار سطحی ذرات به 37- میلی‌ولت رسید.