بررسی تجمیع فرآیندهای متانیشن و دی متیل اتر در جهت کاهش دی اکسید کربن

با توجه به اهمیت دو فرآیند متانیشن و دی متیل اتر در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، در این مطالعه به بررسی تاثیر تجمیع دو فرآیند متانیشن و دی متیل اتر به عنوان یکی از فرآیندهای ccu پرداخته شد. در این پژوهش، دبی مولی گاز طبیعی به عنوان خوراک اصلی فرآیند دی متیل اتر، kmol/hr 4100 است. جریان‌های حاوی co، h2 و co2 خروجی از بخش‌های مختلف فرآیند dme، به عنوان خوراک واحد متانیشن استفاده می‌شوند. یک جریان هیدروژن نیز خوراک فرآیند متانیشن است که میزان کمبود هیدروژن ورودی از دی متیل اتر برای رسیدن به درصد تبدیل مطلوب در فرآیند متانیشن را جبران می کند. تامین جریان هیدروژن مذکور از طریق الکترولیز آب توسط انرژی های تجدیدپذیر در نظر گرفته شد. شبیه سازی دو فرآیند در نرم افزار اسپن پلاس صورت گرفت. انرژی تولید شده در فرآیند تجمیع شده، قادر به تامین همه انرژی مورد نیاز نمی‌باشد. با فرض تامین کسری انرژی فرآیند تجمیع‌شده توسط انرژی های تجدیدپذیر، راندمان کربن واحد تجمیع شده از 74/0 به 98/0 ارتقا یافته و از انتشار kmol/hr 650 کربن دی اکسید جلوگیری شد.