بررسی شاخص‌های موثر بر آموزش نوین معماری در دانشگاه‌های نسل سوم به روش دلفی (مورد مطالعه: دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره)

با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری و تلاش هر چه بیشتر برای به خدمت گرفتن امکانات و اختراعات اخیر در امر آموزش گریزناپذیر است. در این راستا مقوله‌ای که بیشتر باید به آن توجه شود؛ روش‌های نوین آموزشی است. این مسئله در رابطه با آموزش رشته‌هایی همانند معماری که وابستگی زیادی به ارتباط بیشتر و موثر استاد و دانشجو و همچنین امکانات آموزشی داشته است، اهمیتی دوچندان می‌یابد. پژوهش حاضر با هدف تبیین ویژگی‌های دانشگاه نسل سوم و بررسی میزان برخورداری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره از این ویژگی‌ها، انجام شده است. این پژوهش از نوع کیفی بوده و از حیث نحوه جمع‌آوری داده‌ها توصیفی است. در این پژوهش به ‌منظور افزایش اطلاعات در مورد موضوع پژوهش، از مصاحبه و تحلیل مبتنی بر روش دلفی استفاده شده است. جامعه‌آماری این پژوهش، مسئولین، اعضای هیات ‌علمی، استادان و دانشجویان دانشگاه سوره هستند. در این راستا، نخست شاخص‌های موثر بر آموزش نوین معماری و مولفه‌های دانشگاه نسل سوم، شناسایی و دسته‌بندی شدند. سپس، این شاخص‌ها و مولفه‌ها در پرسشنامه‌ای سازماندهی شده و برای تایید اعتبار در دو دور به یک پنل دلفی، که دور اول شامل 24 نفر که دربردارنده 13 نفر از اعضای هیات علمی و استادان و 11 نفر از دانشجویان ارشد دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره و دور دوم که شامل 19 نفر (9 نفر از استادان و اعضای هیات علمی و 10 نفر از دانشجویان ارشد) سپرده شد. همچنین هدف دیگر پژوهش، بررسی میزان تحقق‌پذیری مقولات دانشگاه نسل سوم در دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره است، که عبارتند از: 1- مهارت‌آموزی؛ 2- کارآفرینی؛ 3- استقلال همه‌جانبه؛ 4- تعامل دانشگاه با جامعه؛ 5- خلاقیت و ایده‌پردازی، که با در نظر گرفتن روش‌های آموزش معماری که بر میزان یادگیری تاثیر می‌گذارد، نقش فناورگونۀ آموزش و عناصر تاثیرگذار آن بررسی و تحلیل می‌شود.

investigating the effective indicators on modern architecture education in third generation universities by delphi method (case study: faculty of architecture and urban planning, soore university)

considering the increasing progress of technology, it seems inevitable to make efforts towards employing recent facilities and inventions in education. in this regard, novel educational methods should be more taken into consideration. this issue gains double importance regarding the teaching of disciplines such as architecture, which are highly dependent on the greater and more effective relationship between the teacher and the student as well as educational facilities. the present study aims to explain the characteristics of third generation university and to investigate the extent to which the faculty of architecture and urban planning of soore university has these characteristics. this research is qualitative and descriptive in terms of data collection methods. in order to increase the information on the research topic, this study uses interviews and analysis based on delphi method. the faculty members, professors and students of soore university make up the statistical population of this research. in this regard, first the affective indicators on modern architecture education and the components of third generation university were identified and categorized. then these indicators were organized in a questionnaire and deposited to a delphi panel in two rounds for validation. the first round consisted of 24 participants, including 13 faculty members and professors and 11 master students of soore universities’ faculty of architecture and urban planning. the second round consisted of 19 participants, including 9 faculty members and professors and 10 master students. this study also aims to investigate the extent to which third generation university categories are feasible in the faculty of architecture and urban planning of soore university including: 1. skills training, 2. entrepreneurship, 3. comprehensive independence, 4. interaction between university and society, 5. creativity and ideation. by considering the methods of teaching architecture which affect the learning rate, the technological role of education and its influential elements are examined.