ارزیابی وضعیت آموزش الکترونیکی در دوران کرونا

هدف: استفاده موثر از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش و کار در محیط های آموزش الکترونیکی مستلزم آن است که فراگیران نقش های جدیدی را در فرایند یادگیری بپذیرند. در شرایط کنونی با توجه به همهگیری و شیوع ویروس کرونا، آموزش از حالت سنتی خارج شده و عمدتا در بستر اینترنت و در فضای مجازی و به صورت الکترونیکی ارائه می شود. هدف این مطالعه ارزیابی وضعیت یادگیری الکترونیکی دانشجویان پیراپزشکی مازندران در دوران کرونا است.روش: پژوهش حاضر از لحاظ کاربردی و از نظر اجرا توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد. حجم جامعه دانشجویان به تعداد 809 نفر که با استفاده از جدول مورگان تعداد 260 دانشجو که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ (921/0) و روایی آن با استفاده از روایی صوری و سازه صورت گرفت. نتایج: وضعیت آموزش الکترونیکی شامل زیر ساخت و فناوری اطلاعات، محتوای آموزشی، ویژگی‌های فرد یادگیرنده، کیفیت تدریس استاد، تعامل بین استاد و دانشجو، تمایل کاربر و سنجش و ارزیابی آموزش مجازی می باشد. نتایج نشان داد که وضعیت آموزش الکترونیکی از لحاظ ویژگی‌های فرد یادگیرنده و زیر ساخت و فناوری مطلوب، از نظر کیفیت تدریس استاد و تعامل بین استاد و دانشجو نسبتا مطلوب و از لحاظ محتوای آموزشی بسیار مطلوب و از نظر تمایل کاربر و سنچش و ارزیابی وضعیت نسبتا مطلوبی برخوردار می باشند. نتیجه‌گیری: بر اساس تجارب دانشجویان در رابطه با آموزش الکترونیکی با چالشهای متفاوتی روبه رو بوده اند. عدم برگزاری کلاسهای درس به صورت حضوری، افزایش هزینه بسته های اینترنتی (بویژه دانشجویان مناطق محروم)، عدم دستیابی به اینترنت پر سرعت، اختلال در کیفیت تصویر و صدا از جمله این چالش های می باشد.