ارتباط نگرش یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پزشکی

هدف: یکی از کاربردهای مهم فناوری اطلاعات و ارتباطات، یادگیری الکترونیکی است که در جهت ارتقای فرآیند آموزش و بهره وری از منابع الکترونیکی استفاده می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط نگرش یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پزشکی بود.روش: در این مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی، 154 نفر از دستیاران،کارآموزان وکارورزان بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1399 شرکت کردند. جهت ارزیابی نگرش دانشجویان به یادگیری الکترونیکی از پرسشنامه استاندارد 15 سوالی استفاده شد و معدل دانشجویان به عنوان پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. داده‌های حاصل از این مطالعه با استفاده از نرم افزار spss نسخه‌ی 16 تجزیه و تحلیل شد. نتایج به صورت آمار توصیفی(جداول فراوانی) و استنباطی( آزمون t مستقل، anova و همبستگی) تحلیل شد. سطح معنی‌داری p کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.نتایج: نگرش فراگیران به یادگیری الکترونیکی (امتیاز درصدی 5/77) در حد مطلوب بود. همچنین نگرش فراگیران به حیطه های یادگیری الکترونیکی شامل محیط یادگیری مستقل (امتیاز درصدی 705/77)، محیط آموزش چندرسانه ای (امتیاز درصدی 7/85) و محیط آموزش مبتنی بر هدایت آموزش دهندگان (امتیاز درصدی 09/83) در حد مطلوب و نسبت به محیط یادگیری موثر (امتیاز درصدی 7/64) در حد نسبتا مطلوب بوده است. علاوه بر این نگرش به یادگیری الکترونیکی با پیشرفت تحصیلی (معدل) دانشجویان ارتباط معناداری نداشت (p<05/0).نتیجه‌گیری: در کل، تلفیق نتایج این پژوهش با پژوهش های مرتبط پیشین حاکی از تاثیر مثبت شرکت در دوره های مختلف آموزش الکترونیکی بر نگرش و باورهای فراگیران به ویژه دانشجویان، نسبت به این آموزش هاست. با توجه به اینکه نگرش دانشجویان به یادگیری الکترونیکی در حد مطلوب بوده است، بنابراین میتوان از ظرفیت ها و نقاط قوت این قبیل آموزش ها در جهت تضمین کمی و کیفی برنامه ها ی آموزشی در آموزش پزشکی بهره جست و از این ظرفیت ها برای غلبه بر موانع و محدودیت های آموزش سنتی و کلاسی خصوصا در بحران پاندمی کووید-19 استفاده کرد