تبیین تجارب اساتید دانشگاه از چالش‌ها و فرصت‌های آموزش مجازی در دوران بحران کووید 19: یک مطالعه کیفی

هدف: الزام به آموزش مجازی در شروع بحران کوید 19، با توجه به عدم آمادگی مراکز آموزشی به جهت تامین بستر آموزشی مناسب و ناآشنایی مدرسین با شیوه های آموزش نوین در بستر آموزش مجازی، آنها را با چالش های جدی مواجه نمود. که در گذر زمان، برخی از اساتید تهدیدهای وارد شده را، به یک فرصت نوآوری در آموزش تبدیل نموده و کیفیت آموزش را در مواردی ارتقاء نیز دادند. بی شک مطالعه این چالش ها و شناسایی تجارب اساتید در این دوران، می تواند به آمادگی بیشتر در مسیر رشد و اعتلای آموزش مجازی بیانجامد. لذا مطالعه حاضر با هدف تبیین چالش ها و تجارب اساتید دانشگاه علوم پزشکی البرز از آموزش مجازی در دوران بحران covid-19انجام شد. روش: پژوهش کیفی حاضر در سال 99 انجام شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد و نمونه‌گیری تا زمانی ادامه یافت که دیگر هیچ طبقه یا موضوع جدیدی در ارتباط با مفهوم موردنظر پدیدار نشد. داده‌ها از طریق انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته در طی 11 مصاحبه عمیق فردی از اساتید دانشگاه علوم پزشکی البرز جمع‌آوری شد. در نهایت متن مصاحبه‌ها به روش تحلیل محتوای قراردادی و با کمک نرم‌افزار maxqda تحلیل شد. جهت تایید صحت داده‌ها، در مرحله کدگذاری اولیه، از روش member check استفاده شد بدین ترتیب که کدها و تفاسیر حاصل از تحلیل برخی مصاحبه ها با شرکت کنندگان چک شد. به علاوه از مرور ناظرین هم جهت تایید صحت کد گذاری استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از تحلیل محتوای کیفی به روش قراردادی، در ارتباط با بررسی چالش‌ها و تجارب اساتید در آموزش مجازی در دوران کرونا، منتج به استخراج دوطبقة اصلی به شرح زیر گردید؛ «موانع فردی در کارآمدی آموزش مجازی» با زیر طبقات: ویژگی شخصیتی و عوامل خانوادگی، و طبقة «مدیریت سازمانی» با زیر طبقات: تامین زیرساخت، مدیریت و رهبری، آموزش و نظارت، اخلاق و قانون و ارزشیابی. نتیجه‌گیری: باتوجه‌به تداوم بحران کرونا، ضروری است که در هر دانشگاه به طور ویژه به بررسی چالش‌ها و تجارب اساتید از آموزش مجازی در دوران بحران کووید 19 پرداخته شود تا متناسب با ساختار آن محیط، راهکارهای موثری در جهت تعدیل و حل مشکلات ارائه شود.