اثربخشی طرحواره درمانی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بوده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره ای شهر اهواز در سال 1400 بوده است. که تعداد 32 نفر به روش نمونه‌گیری انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش 16نفر و کنترل16نفر قرار گرفتند. کلیه آزمودنی ها در دو مرحله پیش و پس‌آزمون به پرسشنامه کیفیت زندگی پاسخ دادند. سپس آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8هفته، هر هفته در یک جلسه درمان 90-60دقیقه ای درمان طرحواره درمانی را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته ها نشان داد که بعد از طرحواره درمانی میانگین نمرات کیفیت زندگی در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش پیدا کرده است. بنابراین طرحواره درمانی بر کیفیت زندگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تاثیر دارد.