بررسی رابطه میان خودسودمندی کارکنان با بروز رفتار شهروندی سازمانی در شهرداری اصفهان

اثر افزایش بهره وری و خودشکوفایی کارمندان در بهبود عملکرد سازمان ها بر کسی پوشیده نیست. افزایش اعتماد به نفس در پرسنل سازمان ها و ایجاد زمینه هایی که باعث بالا رفتن اعتماد به نفس و خدمات دهی مناسب تر آنها شود نه تنها باعث افزایش رضایت مندی ارباب رجوع می شود بلکه از عوامل ارتقاء کلی نیروهای تحت امر هر سازمان است. رفتارهای شهروندی سازمانی به عنوان رفتارهای اختیاری و آگاهانه کارکنان تاثیر بسزایی بر عملکرد فردی و سازمانی دارد و کارکنان را در وضعیتی قرار می دهد که داوطلبانه وظایف ای فراتر از نقش و شرح شغل خود انجام دهند. در این میان خود سودمندی کارکنان، اعتماد و اعتقاد کارکنان به توانمندی ها و استعداد های خود، نقش بسزایی در تشویق و توسعه رفتار شهروندی سازمانی دارد. در مقاله حاضر همبستگی خود سودمندی کارکنان با بروز رفتارهای شهروندی سازمانی و همبستگی خود سودمندی کارکنان با ابعاد رفتار شهروندی سازمانی در میان کارکنان شهرداری اصفهان بررسی شده است. داده های مورد نیاز برای این تحقیق به صورت نمونه گیری تصادفی به تعداد 120 نفر از کارکنان شهرداری اصفهان و در قالب پرسشنامه جمع آوری شده است. برای سنجش رفتار شهروندی از پرسشنامه پودساکف و همکارانش و برای سنجش خود سودمندی سازمانی از پرسشنامه ای استفاده شده است که بر اساس مطالعات بندورا در ارتباط با نظریه اجتماعی شناختی، طراحی گردیده است. این تحقیق از نوع کاربردی با ماهیت پیمایشی است و داده ها در قالب محاسبه ضریب همبستگی و آزمون معناداری (t یک طرفه) تجزیه و تحلیل شده است. نتایج به دست آمده حاکی از رابطه مستقیم میان خود سودمندی کارکنان و بروز رفتارهای شهروندی و همچنین ارتباط مستقیم میان خود سودمندی با نوع‌دوستی و فضیلت مدنی؛ عدم ارتباط مستقیم با تواضع و فروتنی، روحیه جوانمردی و وجدان کاری می باشد.