اثربخشی درمان خودهیپنوتیزمی بر کاهش نشانه‌های اختلال پرخوری عصبی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان خودهیپنوتیزمی بر کاهش نشانه‌های اختلال پرخوری عصبی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش نمونه آماری شامل40 نفر از سن 18 تا 50 ساله که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس هدفمند از 3 باشگاه ورزشی در شهر شیراز انتخاب شدند. 20 نفر در گروه آزمایش و20 نفر در گروه کنترل به‌صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزار تحقیق پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و پرسشنامه اختلال خوردن بود که از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است. تعداد جلسات هیپنوتیزم برای هر یک از افراد گروه آزمایش،10 جلسه در طول دو هفته بود. گروه کنترل در مدتی که مداخله گروه آزمون سپری می شد تحت گذر زمان بودند. داده های آماری از طریق آنالیز کواریانس(آنکوا) در سطح 05/0p˂ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss نسخه23 استفاده شد. نتیجه ی مطالعه نشان داد که اثر متغیر مستقل گروه معنادار شد. لذا به نظر می‌رسد که خودهیپنوتیزمی بر کاهش نشانه‌های اختلال پرخوری عصبی تاثیر خواهد گذاشت.