بررسی روش‌های مشاهده طبیعت گرایانه در پژوهش روانشناسی ترافیک

«مشاهده طبیعت گرایانه» همان گونه که از نام آن مشخص است، در شرایطی به اجرا گذاشته میشود که در آن رفتار مورد نظر رخ می‌دهد. در ادبیات روانشناسی حمل ونقل و ترافیک، این شرایط شامل شبکه جادهای و سرنشینهای وسیله‌نقلیه است که در چنین مسیرهای جادهای سفر میکنند. روش تحقیق مشاهدات دقیق درباره آن چیزی درگیر می‌کند که فرد در مسیرهای جاده‌ای می‌بیند. چنین مشاهده‌هایی می‌تواند در زمانی صورت بگیرد که رفتار رخ می‌دهد، یا رفتار می‌تواند از طریق ویدئو ثبت و بعداً مشاهده شود. مشاهده طبیعت گرایانه یک معیار برای پژوهش علمی است و در بسیاری از تلاشهای در زمینه جمعآوری داده‌های تجربی از جایگاهی کانونی برخوردار است. دو نقطه قوت اصلی در این روش وجود دارد: نخست اینکه، به شکل مستقیم با رفتار مورد نظر ارتباط برقرار میسازد و بر تفسیر معرف رفتارها، نظیر خود-گزارشها، تکیه نمیکند. دوم اینکه، به دلیل آنکه رفتارهای مشاهده شده در شرایط طبیعی رخ میدهند، مشاهده طبیعی دارای «اعتبار ساختاری و صوری قوی» است؛ بدین معنا که احتمال بیشتری دارد که معرف واقعیت باشد- موضوعی که رسیدن به آن از طریق دیگر روش‌های تحقیق از جمله یک شبیه‌ساز رانندگی، بسیار دشوار است. در این مقاله به ویژگی‌ها، نقاط قوت و ضعف روش‌های مشاهده طبیعت گرایانه در پژوهش روانشناسی ترافیک پرداخته می‌شود.